ἀφήγησις, -εως, ἡ
• Alolema(s): jón. ἀπήγησις, -ιος Hdt.2.70, 3.125


I 1narración ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος Hdt.2.70, οὐκ ἀξίως ἀπηγήσιος Hdt.3.125, cf. 5.65, ἐν ἱστορίας ἀφηγήσει D.H.2.7, τῶν πραχθέντων ἀ. Luc.Hist.Cons.30, πιστότεροι ἔδοξαν ἐς τὴν ἀφήγησιν Arr.An.proem.2, cf. An.4.14.3, Aristid.Or.1.213, Hermog.Id.1.1 (p.219), 2.1, πράξεων παλαιῶν ἀφήγησιν ποιουμένοις Aristid.Quint.3.23, τὴν ἀφήγησιν ἑτέρῳ πρότερον ἐκπεπονημένην Agath.4.26.4, ἐς ἀφήγησιν εἴρηται Eun.VS 482.

2 informe, presentación μετὰ τοῦ λόγου τοῦ ἐπιμηνίου τὴν ἀπήγησιν SIG 578.54 (Teos II a.C.).

3 gram. significación A.D.Synt.12.2, 44.21.

II 1gestión, conducción δραστήριος ἀνὴρ ἐν ἀφηγήσει πραγμάτων I.BI 1.226.

2 primacía μεταστήσεται δὲ ἡ ἀ. εἰς τετράγωνον Iambl.in Nic.p.102.