ἀφάρμακτος, -ον


I no ungido con algún fármaco ἀφαρμάκτῳ χροΐ Nic.Th.115.

II 1no envenenado κύλιξ Luc.DMort.17.2, ποταμός Nonn.D.22.78.

2 inmune al veneno ἀφάρμακτοι ... τὴν φύσιν εἰσίν Procl.in Alc.258.