ἀφόρητος, -ον


I 1intolerable, insoportable de abstr. κρυμός Hdt.4.28, χειμῶνος χρῆμα Hdt.7.188, ὀδύναι X.HG 5.4.58, πυρετός Hp.Iudic.13, φιλαργυρίη Hp.Ep.11, οὐ γὰρ ἔστιν ... οὐδὲν ὕβρεως ἀφορητότερον D.21.46, τὸ κακόν Arist.EN 1126a13, βίος Hld.2.33.4, ἀνομία UPZ 170B.27 (II a.C.), θόρυβος Lyd.Mag.3.52
subst. τὸ μὴν ἀφόρητον ἐξάγει M.Ant.7.33, cf. D.C.35.11, Phld.Lib.17.

2 violento, insufrible de pers. ὀργισθεὶς γὰρ ἀ. ἐστι Ach.Tat.6.13.3, ἀ. αὐτοῖς ὁ Κορβουλὼν ... ἐφάνη Lyd.Mag.3.34, τὴν ἡσυχίαν ἠγάπησεν ὁ πρόσθεν ἀ. δοκῶν Iul.Or.1.28d, c. dat. δούλοις ἀ. Plu.2.73c.

II no usado previamente, nuevo de vestidos ἱμάτια Luc.Lex.9, βλαῦται Ath.98a.

III adv. -ως de un modo insoportable ἀ. λυπεῖται Alex.Aphr.in Metaph.723.13, cf. Poll.3.130.