ἀφνειός, -όν
• Alolema(s): ἀφνεός, -ά, -όν Sol.23.13, Thgn.188, B.1.172, A.Pers.3, Pi.O.1.10
• Morfología: [tb. -ός, -ή, -όν Hes., A.R., AP, etc.; sup. irreg. ἀφνειέστατος Antim.87]


1 rico, opulento Τρῶες Il.2.825, sup. ἀφνειότατος Il.20.220, ἄνδρες Hes.Op.308, cf. Th.974, (ἀνήρ) Thgn.188, Phoen.2.11, Κυθέρεια AP 5.232 (Paul.Sil.), χείρ Pi.O.7.1, S.El.457, de ciu. o lugares χωρίον Th.1.13, Κόρινθος Pi.Fr.122.2, Γυρτών A.R.1.57, casas ἕδρανα A.Pers.3, δόμοι A.Fr.96, ἑστία Pi.O.1.10, οἶκος AP 7.189 (Aristodic.), de un santuario, Call.Dian.250
•epít. de Ares en Arcadia, Paus.8.44.77
•c. rég. indicando el género de riqueza: c. gen. βιότοιο Il.5.544, χρυσοῖό τε ἐσθῆτός τε Od.1.165, c. ac. φρένας Hes.Op.455, c. dat. μήλοισι καὶ ... βοέσσιν Hes.Fr.240.2, κτεάτεσσι Thgn.559, ἀρούραις Theoc.24.108, μήλοις Theoc.25.119, βιότῳ Man.3.74.

2 abundante ἐλπίδ' εἶχον ἀφνεάν Sol.l.c., κορυφαί Pi.N.1.15, ἀροῦραι Pi.P.11.15, δάκρυα Nonn.D.2.156, cf. 15.166.
• DMic.: a-pe-ne-wo (?).