1 c. gen. ser jefe τῆς ἀποικίας ἀφηγησαμένου Arist.Fr.514, τῆς ἀγέλης Arist.Mir.831^a22, τοῦς ἀφηγησαμένους τῶν ἀποστάντων OGI 90.27 (Roseta II a.C.), τῶν διοικήσεων IPr.105.65 (I a.C.), ἀφαγήσασθαι τῶν νεανίσκων SEG l.c., τῆς Ἀκαδημείας Phld.Acad.Ind.p.57, τῶν Ἰουδαίων LXX 2Ma.10.29, cf. 14.6, τῆς πρεσβείας Str.1.3.1, τῶν πραγμάτων I.BI 2.168, τῆς πόλεως D.Chr.18.14, τῆς οἰκίας Ath.639c, τῆς σχολῆς D.L.4.14, ζώῳν Porph.Abst.2.38, λῃστερίου Pall.H.Laus.19.1
•abs. ir en cabeza, tener el mando, conducir, guiar οἱ τότε ἡγούμενοι πάλιν ἀφηγείσθωσαν εἰς τὸν ... τόπον Pl.Lg.760d, ἀφαγέο τεῖδε tráela aquí Theoc.l.c., οὐκ ἀφηγησαμένῳ δὴ τὸ τέλος ἐγένετο murió antes de haber tomado el mando Phld.Acad.Ind.p.61
•part. subst. οἱ ἀφηγούμενοι la vanguardia X.HG 4.8.37, cf. Eq.Mag.2.5, ὁ ἀφηγούμενος el abad Callinic.Mon.V.Hyp.10
•c. ac. int. ὕδρωψ ἔρχεται αἱματώδης ... καὶ ὁδὸν ἀφηγήσατο τῶν λοχίων fluye un agua sanguinolenta ... y abre el camino a los loquios Hp.Nat.Puer.30.

2 relatar, referir, narrar desde el principio c. ac. πᾶν τὸ γεγονός Hdt.1.24, ἀφηγεῖσθαι τάδε E.Supp.186, τὰ ἐνύπνια Hp.Int.48, μῦθον Longus 2.33.3, τὸ πραχθέν D.C.75.16.2, τὰ μὲν περὶ Ἄρεα καὶ Ἀφροδίτην Aristid.Quint.70.22, cf. PMasp.69.9 (IV d.C.)
•c. ὅτι: παρῆγον τοὺς ἱερεῖς ἀφηγουμένους ὅτι ... I.BI 2.417
•gram. significar τὴν τοπικὴν σχέσιν A.D.Adu.168.16, en v. pas. χωρίς τε τοῦ ἀπηγημένου (ἔργου) Hdt.1.207, 5.62, 9.26
•abs. afirmar, mantener ὡς δὲ καὶ τῶν σοφῶν ἀφηγέονταί τινες Aret.SA 2.7.1.