ἀτάομαι
• Alolema(s): act. -άω Hsch.
• Prosodia: [ᾱ-]
• Morfología: [pres. ἀϜατᾶται IG 5(1).1155 (Gition V a.C.)]
I
ἡμεῖς ἄρ' οὐ νοσοῦντες ἀτώμεσθαS.Ai.269,
ἐκ τῶν γὰρ αἰσχρῶν λημμάτων ... ἀτωμένουςS.Ant.314,
οὔτ' εὐτυχοῦσα μᾶλλον οὔτ' ἀτωμένηS.Ant.17, cf. Ai.384, E.Supp.182, Man.5.97.
2 jur. ser penalizado, resultar perjudicado en una herencia
αἰ δέ τις ἀταθεί, ἀποδάτταθθαι τι ἀταμένι ἆι ἔγρατταιICr.4.72.4.29, 30 (V a.C.), cf. 4.72.10.21,
αἰ δέ κα ἀποστρυ[θ]ται, ἀϜατᾶταιIG l.c.
II act.
ἤτᾳς· ἠλγύναςHsch.