1 verdad exacta, exactitud como compl. de ‘decir’ δίχα μοι νόος ἀτρέκειαν εἰπεῖν Pi.Fr.213, ἐνέπω τ' ἀτ[ρ]έκ[ιαν χρει]σμολόγον Corinn.l.c., τὰς μὲν ἀτρεκείας τὰς λεγομένας ὡς λέγουσιν οἱ λέγοντες οὔτε δοκέω εἶναι Hp.Prorrh.2.3, ὃς Πέρσαις εἶπε πᾶσαν ἀτρέκε[ι]αν SIG 22.29 (Magnesia II a.C., copia un original del V a.C.)
•de verbos de conocimiento Ἑλλήνων πάντων τῶν ἡμεῖς ἀτρεκείην ἴδμεν Hdt.l.c., μαθεῖν δὲ αὐτὸς τὴν ἀτρεκείην Hdt.6.82, cf. IG 9(1).880.2 (Corcira I a./d.C.)
•gener. ἀτρεκείης γὰρ οὐδεμία οὔτε γνῶσις οὔτε μαρτυρίη Hp.Ep.17 (p.378), ἀ. δ' ἄριστον ἀνδρὸς ἐν πόλει δικαίου πέλει E.Fr.91, τὰ γὰρ ἀτρεκίην μάλα φαίνει Man.l.c., ἕρμα πολυσχίστου νῦν πλέον ἀτρεκίας AP 8.7 (Gr.Naz.), ἐν ἀτρεκείῃ ... διώκειν AP 4.3.123 (Agath.), ἡ πολύφρων ἀ. Dam.in Prm.161, en la exégesis crist. como sinón. de ἀλήθεια, ref. a Cristo, Nonn.Par.Eu.Io.ll.cc., de un crucifijo ἀτρεκίης ἄνθετο σῆμα τόδε Epigr. en IEphesos 1351 (IV d.C.).

2 exactitud, certeza c. valor instrum. o agente οὐκ ἔστι ἀτρεκείῃ κρῖναι Hp.Nat.Puer.28, ἅτε μὴ πάγχυ δ' ἀτρεκίης εὐτονέοντας (θνητούς) Hp.Ep.16, μούνη δ' αἴσθησις ἀνθρώπου ἀτρεκείῃ διανοίης τηλαυγής Hp.Ep.18
•personif. la verdad infalible, la Justicia νέμει γὰρ Ἀτρέκεια πόλιν Λοκρῶν Ζεφυρίων Pi.O.10.13.