ἀτράχυντος, -ον
• Alolema(s): jón. ἀτρήχυντος Aret.SD 2.12.3, CA 1.10.7
que no tiene aspereza
τὸ πυκινὸν ἀτρήχυντονAret.SD l.c.,
ἔλαιον λεπτόν, ἄποιον, ἄγλισχρον ἀτρήχυντονAret.CA l.c.
•llano
ὅτε ... τὴν ἀτράχυντον παρέλθοιμεν ἀτραπόνEust.Op.310.77.