1 estar quieto, inmóvil ἵνα τοι τρίχες ἀτρεμέωσι para que no se te ericen los pelos Hes.Op.539, ὑγιὴς ἂν γένοιτο ... εἰ ἀτρεμεῖ Hp.Fract.11, cf. Art.7, Off.6, τὰ μὲν ἄναιμα διὰ τὴν φύξιν οὐκ ἀτρεμέουσιν, ἀλλὰ σφάλλονται Hp.Flat.8, ἀτρεμέει ἡ χολή Aret.SD 1.9.5, cf. CA 1.9.1, ὕδατα ἀτρεμοῦντα aguas estancadas Antyll. en Orib.10.3.9, ὥσπερ παισὶν ἀτρεμεῖν μὴ δυναμένοις Plu.2.714e, cf. 134a, Hld.4.3.3, οἱ μὲν οὐκ ἀτρεμήσειν ὑπολαμβάνοντες Ἀντίοχον App.Syr.2, οὐδ' ὀφθαλμὸς ἀτρεμεῖ Ach.Tat.6.7.4, τί δή ποτε οὐδὲ μικρὸν ἀτρεμεῖ σου τὸ οὖς; Ach.Tat.2.21.3, τὸ δὲ ἓν οὔτε ἀτρεμεῖν οὔτε κινεῖσθαι Arist.Xen.977^b17 (= Xenoph.A 28), ὅτι τὰ πράγματα οὐχ ἅπτεται τῆς ψυχῆς, ἄλλ' ἔξω ἕστηκεν ἀτρεμοῦντα M.Ant.4.3, cf. 11.11, οἷον ἐμπνέουσαν καὶ οὐκ ἀτρεμοῦσαν ζωήν Plot.3.2.4
•fig. permanecer estacionario αἱ εὐεξίαι σφαλεραὶ ... οὐ γὰρ δύνανται μένειν ἐν τῷ αὐτῷ οὐδὲ ἀτρεμεῖν en los atletas, Hp.Aph.1.3.

2 permanecer tranquilo ἀτρέμει Alex.124.12 (pero ἀτρεμεί cód.), ὅπως ἐν τοῖς πρὸς τοὺς φίλους συμβολαίοις παντάπασιν ἀτρεμῇ Plu.2.91c, τῶν στρατευμάτων ἐν τοῖς ὅπλοις ἀτρεμούντων Plu.Rom.16, Ἀθηναίους ... ἐάσει ζῶν Ἀλκιβιάδης ἀτρεμεῖν ἐπὶ τῶν καθεστώτων Plu.Alc.38, cf. Pomp.58, ἀλλὰ ἄμεινον ἦν ἀτρεμεῖν αὐτοὺς (τοὺς ἀνθρώπους) γῆν ἄλλως ὄντας Luc.Prom.11, ἀτρεμήσει οὖν ... ἡ ψυχὴ πρὸς ἑαυτὴν καὶ ἐν ἑαυτῇ Plot.1.1.9
•tb. en v. med. ἕλπεο μὴ δηρὸν κείνην πόλιν ἀτρεμέεσθαι Thgn.47.

3 tener constancia, resistir un tratamiento οὔτε γὰρ ἀτρεμέειν τολμέουσι οἱ νοσέοντες ἐς τέλος Aret.SD 1.1.1, σχεδὸν οὐδ' ἀναπνέων ἠτρέμει (Πραξιτέλης) Luc.Am.16.