I intr.

1 en sent. fís. estar relajado, debilitado ἡ δύναμις ἀτονεῖ Arist.Pr.945^a16
•medic. estar débil, agotado ὅταν <τὰ> περὶ τὸν δακτύλιον ἀτονῇ δι' αἰτίαν τινα Mnesith.Ath.51.22, ὠφελεῖ γὰρ στόμαχον ἀτονοῦντα Dsc.1.109, cf. Euagr.Pont.Cap.Pract.40
•perder vigor los ancianos (ἕξις) ἐκλυομένη γὰρ καὶ ἀτονοῦσα πλήττεσθαι φιλεῖ Plu.2.625b
•estar agotado, debilitado ὀδηπορίες (sic) δ' ἁτονήσας IUrb.Rom.1326.6 (III d.C.), ἠτονηκότες διὰ τὸν λιμὸν Sch.Ar.Pax 482
•de caballos y mulas doblarse de agotamiento ἵππου ἑνὸς ... ἀτονήσαντος Plu.Cor.25, ἐπεὶ δὲ ἀτονήσασαι αἱ ἡμίονοι οὐκ ἡδύναντο βαδίζειν Hierocl.Facet.100
•del cuerpo agotarse, extinguirse εἰ γὰρ ἀτονοῦντος ὧδε τοῦ σώματος ἐξέρχεται ἡ ψυχή Io.Iei.Exc.Poenit.M.88.1953A.

2 usos fig. vacilar οὐκ ἀτονήσω Aq.Ps.25.1
•de la amplificación retórica perder vigor εὐθὺς γὰρ ἀτονεῖ καὶ κενοῦται τὸ ἔμπρακτον αὐτῶν μὴ τοῖς ὕψεσι συνεπιρρωννύμενον Longin.11.2
•en sent. moral debilitarse ἀτονούσης γὰρ ἐν ἡμῖν τῆς ἀρετῆς Cyr.Al.M.69.744C
•estar en una posición débil οὐχ ὅπως ἀτονοῦντες οὐχ ἁλωσόμεθα Cyr.Al.M.73.13C
•fallar ὁ νόμος τοῦτο ἐσπούδαζε, ἠτόνει δὲ Chrys.M.57.241, cf. Origenes M.12.48A.

3 c. distintas constr. ser débil para, ser incapaz de c. inf. ἐὰν δὲ σὺ ἀτονήσῃς αὐτὸν ἀπαιτῆσαι POsl.161.16 (III d.C.), Ἡσίοδος ... τὸν μὲν κόσμον ἠτόνησεν εἰπεῖν ὑφ' οὗ γέγονεν Thphl.Ant.Autol.2.5, τὸ μετοίκιον ἀτονοῦντα θεῖναι (Ξενοκράτην) D.L.4.14, c. giro prep. νῦν δὲ ἔτι ἀτονοῦμεν πρὸς τὴν ὄψιν Corp.Herm.10.5
•estar cansado de c. ac. de rel. ταῦτά σοι ... δι' ὀλίγων εἰρμένα οὐκ ἠτόνησα Ptol.Gnost.Ep.7.10
•fallar en c. dat. νόμος ... τῇ κατορθώσει τῆς ἀρετῆς ἀτονῶν Thdr.Mops.Rom.8.3, c. giro prep. ὁ λόγος ἀτονήσει ... ἐπὶ μόνου Χριστοῦ Cyr.Al.M.73.604A, ἀτονούντων ἡμῶν πρὸς τὴν ἀπολογίαν Basil.Ep.226.4, ἀτονοῦντας ἐλέγχων περὶ τὸ τελείως ἀγαθόν Cyr.Al.M.73.889D.

II tr. debilitar τὸ ἔμφυτον θερμόν Praxag.Cous 77.