ἀσᾰφής, -ές
1 poco claro
σκιαγραφίαPl.Criti.107d,
νύξX.Mem.4.3.4,
πέλαγοςAP 12.156
•de signos, palabras o sonidos
πάντ' ... αἰνικτὰ κἀσαφῆ λέγειςS.OT 439,
τοῦτ' ἀσαφὲς ἐν κοινῷ σκοπεῖνE.Or.27,
γλῶσσαHp.Epid.1.26.13,
σημεῖαTh.3.22,
τὰ λεγόμεναPl.Prt.316a,
ἴχνηX.Cyn.5.5,
φωναίArist.Aud.801b21,
φθέγγματαCol.Memn.947 (Caec.Treb.),
κρίσιςPtol.Iudic.7.1,
χρησμόςD.C.Epit.7.25.2,
λόγοςAristid.Quint.66.5, del libro de Heráclito
ἐπιτηδεύσας ἀσαφέστερον γράψαιtras haberlo escrito deliberadamente con poca claridad D.L.9.6 (= Heraclit.A 1), de pers. o acciones
ΠαρμενίδηςProcl.in Ti.1.345.13 (= Parm.A 17),
ἀσαφὴς γὰρ ἦν ἐν τῇ φράσει τῶν πραγμάτωνAr.Ra.1122,
βούλησιςTh.4.108,
γελοῖος ... ἔοικα διδάσκαλος εἶναι καὶ ἀ.Pl.R.392d,
ἀσαφεστέρα ἔσται ἡ ζήτησις οὗ ζητοῦμενPl.R.571a,
ὄγκοςPlu.2.161a, subst.
τὸν ἀσαφέστερον ἐάσαντεςPlu.2.743a
•invisible
ἄνδρες ... ἀσαφεῖς τὰ σκέληPhilostr.Im.1.4.
2 adv. -ῶς, -έως con poca claridad
ἀ. διαλέγεσθαιHp.Epid.6.7.1,
πολεμοῦνται ἀ. ποτέρων ἀρξάντωνestán envueltos en la guerra sin que haya claridad de quiénes la comenzaron Th.4.20,
ἀ. λέγεινPl.Cra.427d, cf. Pl.Ti.54b,
ἐνδείκνυσθαιGal.8.3, de perras
μεταθέουσι ... ἀσαφῶςpersiguen con titubeo X.Cyn.3.10.