ἀσύγγνωστος, -ον
I
τὸ κακόνGal.Adhort.7,
ἀδοξίαHim.5.10, cf. Longin.3, Lib.Or.59.144
•subst. τὰ ἀσύγγνωστα cosas imperdonables Phalar.Ep.6.
2 que no perdona
ἀσύγγνωστον οἶδά σεIul.Ep.184.416c,
δικασταίChrys.Sac.3.14.13
•inexorable
κίνδυνοςAth.Al.M.25.96C, del castigo eterno, Ath.Al.M.26.440B.
II adv. -ως en forma imperdonable Phld.Mort.20, Thdr.Heracl.Fr.Is.M.18.1321D.