< ἀσφαλτοφόρος
ἀσφαλτώδης >
ἀσφαλτόω
calafatear
,
untar con brea
τὴν κιβωτόν
LXX
Ge
.6.14, Rom.Mel.40.
γʹ
.6
2
, cf. en v. pas., Didym.
Gen
.173.7, 192.3.