ἀσυγγνωμόνητος, -ον


que no perdona ἐπὶ γὰρ ταύτᾳ τᾷ ἀδικίᾳ ... τὸ δαιμόνιον ἀ. γίνεται Phint.153, cf. Sch.A.Pr.34D.