< Ἀστόλπας
ἀστόμιος >
ἀστομάχητος
,
-ον
no enfadado
,
PBaden
35.17 (I d.C.), Alciphr.4.17.2,
IUrb.Rom
.1039 (imper.), Herm.
Vis
.1.2.3,
CIL
6.10662.