< †ἀστηταί·
ἁστιάριος >
ἀστιάγγας·
τὰς ὑποφυλλίδας τῶν βοτρύων, οἱ δὲ ἀκτῖνος αὐγάς, ἔνιοι ἄστριγγας καὶ ἄστριγας ἄλλοι
EM
159.38G.; cf. ἄστλιγξ.