ἀσπάσιος, -α, -ον
I
Ἀχαιοῖς ἀσπασίη ... ἐπήλυθε νύξIl.l.c.,
τῇ δ' ἀσπάσιον βάλε φέγγος ἠριγενήςA.R.3.823,
ἦλθον ὁμίλῳ ἀσπάσιοι προτὶ ἄστυIl.21.607, cf. Od.11.431,
ὡς δ' ὅτ' ἂν ἀ. γῆ νηχομένοισι φανήῃOd.23.233, cf. 5.394, Stesich.45.1.2
•sin rég. agradable
οὐχ ἡδεῖά τις οὐδὲ ἀ. ἡ ὁδόςLuc.l.c.,
ἀσπάσιον λάχε θάρσοςNonn.D.29.101.
2 como pred. contento, gozoso
ἀσπάσιοι δ' ἐπέβαν γαίηςOd.23.238, cf. 23.296,
ἀ. ποσὶ λειμώνων τέρεν' ἄν[θ]εα τείραςLyr.Adesp.11e.4.1,
ἀσπάσιοι δὲ σὸν λόγον ... δέξαντοNonn.Par.Eu.Io.17.8.
II adv. -ως
1 gozosamente, con agrado
ἀ. τε φίλως τε ἑὸν δόμον εἰσαφίκανενHes.Sc.45,
ἀ. ... τῷ κατέδυ φάος ἠελίοιοOd.13.33,
ἀ. γόνυ κάμψειενIl.7.118,
ἀ. ... ἀνέπνεονIl.11.327,
ἀ. ... ἀποφεροίατο ὀπίσω τὰ ἐσηνείκαντοHdt.7.152
•cariñosamente
ἀ. δεξίας ἐ[φαψάμ]ενοςCorinn.1.3.48,
Ἰφιγένειά νιν ἀ. ... φιλήσειA.A.1555,
ἀ. ... ἀμφιπεσοῦσαA.R.1.270,
ἀ. ... ἔδωκε δῶραIul.Or.3.71a
•con placer
οὐ μίσγεται ἀ. τῷ ἀνδρίHp.Mul.1.24.