ἀσπιστής, -οῦ, ὁ
• Alolema(s): ἀσπιστάς E.Io 198


1 guerrero armado con escudo ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυθον ἀσπιστάων Il.4.221, 11.412, cf. 5.577, 8.155, ἀ. Ἰόλαος E.l.c., σὺν Μυρμιδόνων ἀσπισταῖς E.IA 1069, στρατὸς ἀσπιστάων Orác. en Paus.4.32.5.

2 adj. portador de escudo κρατεραὶ στίχες ἀσπιστάων λαῶν Il.4.90, 201, cf. 8.214, 13.680, 16.490
consistente en escudos μόχθους ἀσπιστάς E.El.443.