ἀσπαστός, -ή, -όν
• Alolema(s): dór. -ά IE 39.5, Mosch.5.7
1 recibido con alegría, bienvenido
ἥκεις, ὦ ποταμοῦ παῖ, ... ἀ.E.Rh.348,
κάρτα ἀσπαστὸν ἐποιήσαντο καὶ ἀναλαβόντες παῖδαςHdt.5.98
•neutr. como adv. con alegría
ὡς δ' ὅτ' ἀνὴρ ἀσπαστὸν ὑπεκπροφύγῃ κακότηταHes.Sc.42
•grato
τῷ δ' ἀσπαστὸν ἐείσατο κοιμηθῆναιOd.7.343,
ἦ κ' ἀσπαστὸν ἐμοὶ καὶ παιδὶ γένοιτοOd.19.569,
ὣς Ὀδυσῆ' ἀσπαστὸν ἐείσατο γαῖα καὶ ὕληOd.5.398, cf. Mosch.l.c.,
πόσιςOd.23.239, cf. 60,
φάος ἠελίοιοOd.13.35,
ἄνθετο τιμὰν] δαίμοσι τ' ἀσπασ[τ]ά[νIE l.c.,
τὸ περὶ τὴν ἡδονὴν, πότερον ὅλον ἐστὶ τὸ γένος ἀσπαστόνPl.Phlb.32d,
τοῖσι ἡ τυραννὶς πρὸ ἐλευθερίης ἦν ἀσπαστότερονHdt.1.62, cf. D.H.5.3, Them.Or.15.184d,
ὥς τι ἀσπ[αστὸν ποι]εῖσ[θ]αιEpicur.Fr.[77] 5,
τῷ δ' ἀσπαστὸν ἔπος γένετ' εἰσαΐοντιA.R.1.1103
•subst.
διὰ τὸ τῆς ζωῆς ἀσπαστόνpor lo que de agradable tiene la vida Epicur.Ep.[4] 126.7.
2 adv. -ῶς agradablemente, con placer
ἀ. ὑπήκουσανHdt.4.201,
ἀ. κε παραὶ σέο καὶ τὸ δαείηνA.R.2.415,
οὐδ' οἱ χρόνῳ μολόντες ἀ. δόμουςLyc.1090,
ἀ. δεξάμενοςD.H.3.66, cf. Eus.PE 6.6.63.