ἀσκέδαστος, -ον


que no puede dispersarse ψυχή Alb.Intr.p.177, τὸ δὲ νοητόν Alb.Intr.l.c., ἡ ἰδέα Plot.6.5.8, τὸ ἕν Eustr.in EN 51.13, (τὸ μὴ ἀΐδιον) εἰ δὲ ἁπλοῦν εἴη καὶ ἐν ἑαυτῷ, ἀδιάλυτον ἔσται καὶ ἀσκέδαστον Procl.Inst.48.