ἀρίδακρῠς, -ῠ
• Prosodia: [ᾰρῐ-]
• Morfología: [gen. -υος]
1 abundante en lágrimas
γόοςA.Pers.947, cf. Poll.2.63.
2 de pers. que llora mucho, dado al llanto
γυνὴ ἀνδρὸς ... ἀρίδακρυ μᾶλλονArist.HA 608b9, cf. Arist.Pr.953b11, prov.
ἀριδάκρυες ἀνέρες ἐσθλοίSch.Er.Il.1.349,
ἀγαθοὶ δ' ἀριδάκρυες ἄνδρεςZen.1.4
•peyor.
γενόμενος φιλήδονος ... ἔσει ... ἀ.Ph.2.269.