ἀρέσκω
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [v. act. aor. ind. ἄρεσσαν A.R.3.301; perf. ind. ἀρήρεκεν S.E.M.1.238, inf. ἀρηρεκέναι Corn.ND 24; v. med. fut. ind. ἀρεσσόμεθα Il.4.362; aor. ind. ἀρέσαντο Hes.Sc.255, imperat. ἀρεσσάσθω Od.8.396, part. ἀρεσσάμενοι Il.9.112, Thgn.762; v. pas. aor. ind. ἠρέσθη I.AI 12.381, opt. ἀρεσθείη S.Ant.500, part. ἀρεσθείς Paus.2.13.8, Plot.1.6.8, Gp.5.6.6]
I en v. med.
1 c. ac. de cosa enmendar, arreglar
ταῦτα δ' ὄπισθεν ἀρεσσόμεθ', εἴ τι κακὸν νῦν εἴρηταιIl.4.362
•abs. dar una satisfacción
ἂψ ἐθέλω ἀρέσαι δόμεναί τ' ἀπερείσι' ἄποιναIl.9.120,
ἄμμες ὄπισθεν ἀρεσσάμενοι κατὰ δῆμον(con idea de compensación monetaria) Od.22.55.
2 conciliarse a alguien con algo c. ac. de pers. y dat. instrum.
μιν ἀρεσσάμενοι ... δώροισίν τ' ἀγανοῖσιν ἔπεσσί τε μειλιχίοισιIl.9.112,
ἑ αὐτὸν ἀρεσσάσθω ἐπέεσσι καὶ δώρῳOd.8.396,
καθαροῖσι βωμοῖς θεοὺς ἀρέσονταιA.Supp.655,
σε φίλως θυέεσσιν ἀρέσατοMaiist.40,
τοὺς δὲ ... ἀρεσσάμεφιλότητιQ.S.4.377,
(σε) δώροισιν ἀρεσσόμεθ' ἀπλήτοισιQ.S.9.510
•c. ac. de pers. y otras determ.
τὸν ξεῖνον ἀρέσσομαι, ὡς σὺ κελεύειςOd.8.402,
σε ... ἐνὶ κλισίῃς ἀρεσάσθωIl.19.179,
φρένας ... ἀρέσαντο αἵματοςHes.Sc.255
•c. dat. de pers. y ac. int.
σπονδὰς θεοῖσιν ἀρεσσάμενοιconciliándose a los dioses con libaciones Thgn.762.
II
οὔτε γὰρ μοι Πολυκράτης ἤρεσκε δεσπόζωνHdt.3.142,
δεῖ μ' ἀρέσκειν τοῖς κάτωS.Ant.75, cf. 89,
ἀεὶ δ' ἀρέσκειν τοῖς κρατοῦσιE.Fr.93,
μηδενὶ ἀνθρώπων ... ἀρέσκεινX.Mem.2.2.11,
τὸν ἀρέσκοντα αὑτῷ προσλαμβάνωνeligiendo a uno que le sea grato Pl.Lg.951e,
ὁρῶν αὐτοὺς ... τῇ πόλει ... ἀρέσκονταςLys.19.13,
αὐτοῖςTheopomp.Hist.162,
πλήθειSext.Sent.112,
πᾶσιν1Ep.Cor.10.33,
ἑαυτοῖςEp.Rom.15.1,
ἀρέσασα σεμνῇ πόλειICr.2.3.44.6 (Aptera III/IV d.C.)
•
τὸ τοῖς ἁπάντων τρόποις ἀρέσκεινel acomodarse al carácter de todos D.61.19
•raro en v. med.
μάλιστα ... ἠρέσκοντο <οἱ> οἱ ἀπ' ἈθηνέωνHdt.6.128,
ἀρεσκομένου ΧαρίτεσσιAP 7.440 (Leon.)
•en v. act. con suj. de abstr. y dat. de pers.
εἴ τοι ἀρέσκει τὰ ἐγὼ λέγωHdt.1.89,
ἐμοὶ δὲ αἱ σαὶ μεγάλαι εὐτυχίαι οὐκ ἀρέσκουσιHdt.3.40,
κάρτα τε τῷ Θεμιστοκλέϊ ἤρεσε ἡ ὑποθήκηHdt.8.58,
τῷ τοῦτ' ἤρεσεν;S.El.409,
σοὶ ταῦτ' ἀρέσκειS.Ant.211,
ἢν δ' ἀρέσκῃ ταῦτ' ἈθηναίοιςAr.Eq.1311,
τοῖς ... πρέσβεσιν ... ἤρεσκενde una propuesta, Th.5.37,
εἴ σοι ἀρέσκει τὸ μή τι εἶναι ...Pl.Tht.157d,
εἴπερ ἤρεσκε αὐτῷde una argumentación, Aristox.Harm.40.7,
διὰ τὸ τοῖς πολλοῖς ἀρέσκειν τὰ ἀγεννῆAristid.Quint.61.24,
τὰ ἄλλα μέρη ἀρέσκει μοιHierocl.Facet.63, cf. 91,
ἐὰν γὰρ ὁ λό[γο]ς ἀρέσει ὑμῖνPAnt.188.9 (VI d.C.)
•en part. c. dat. de pers. o abs. agradable
ὅσοις τάδ' ἔστ' ἀρέσκονθ'S.OT 274,
ἢν μηδὲν ἀρέσκον λέγῃTh.3.34,
ἀρέσκοντας ὑμῖν λόγουςIsoc.8.5,
περὶ τοῦ ἀρέ[σ]κοντος σοι χρώματοςPAlex.Giss.45.4 (II d.C.),
ἀρέσασά μοι τιμήSB 9825.4 (IV d.C.)
•en v. act. c. suj. de pers. y ac. tb. de pers.
οὐ γάρ μ' ἀρέσκει τῷ λίαν παρειμένῳno me es grato en su excesivo desmayo E.Or.210,
ἐὰν ... ὁ ἐπελθὼν ... μᾶλλον ... ἡμᾶς ἀρέσῃPl.Tht.172d,
τοὺς ἔμπροσθεν ἀρέσαντες αὐτοκράτοραςIust.Const.δέδωκεν 20a
•en v. act. c. suj. de abstr. y ac.
οὐ γάρ μ' ἀρέσκει γλῶσσά σου τεθηγμένηS.Ai.584,
οὐδέ σ' ἀρέσκει τὸ παρόνE.Hipp.184,
τουτὶ ... μ' οὐκ ἀρέσκειAr.Pl.353, cf. Ach.189,
σὲ δὲ ταῦτ' ἀρέσκει;Ar.Ra.103,
εἰ ... τί σε τούτων ἀρέσκειTh.1.128,
μᾶλλον σε ἀρέσκει ὁ τρόποςPl.Cra.433e,
σε ταῦτα ἀρέσκειPl.Cra.391c,
ἥτις ἕκαστον ἀρέσκοιPl.R.557b,
ἐὰν ἀρέ[σ]ῃ ἀναπλεῦσαί σεPSarap.83.16 (I/II d.C.)
•c. giro prep.
ὅσα ἤρεσεν ἐν ὀφθαλμοῖς Ισραηλcuantas cosas fueron gratas a los ojos de Israel LXX 2Re.3.19
•c. gen.
ἤρεσεν ἐνώπιον κυρίουLXX 3Re.3.10
•abs.
τὸ γὰρ κολακεύειν νῦν ἀρέσκειν ὄνομ' ἔχειAnaxandr.42 (cj.), tb. en v. med.-pas.
μήδ' ἀρεσθείη ποτέS.Ant.500,
εἴρηται ... ἐξεῖναι παρ' ὁποτέρους ἂν ἀρέσκηται ἐλθεῖνse dice (en el tratado) que les está permitido irse con cualquiera de las dos partes que les sea grato Th.1.35.
2 en v. med.-pas. estar satisfecho de c. gen.
οὐκ ἠρέσκετο ... λειπομένου Μαρδονίου ἀπὸ βασιλέοςHdt.9.66
•c. dat. de abstr. o cosa estar satisfecho con
οὐκ ἀρεσκόμενος τῇ ... κρίσιHdt.3.34,
διαίτῃ μὲν οὐδαμῶς ἠρέσκετο ΣκυθικῇHdt.4.78,
τοῖς λόγοις ... ἀρέσκομαιTh.1.129,
οὐκ ἀρεσκόμενος τῇ ἐν Ἄργει καταστάσειTh.2.68,
εἰ οὗτος τε ἀρέσκοιτο τῇ σῇ συνουσίᾳPl.Thg.127b,
πῶς ἂν εἶεν φίλοι μήτ' ἀρεσκόμενοι τοῖς αὐτοῖς;Arist.EN 1165b28,
μὴ ἀρεσκόμενοι τοῖς παροῦσινAen.Tact.10.19,
ἠρέσθη τό τε στράτευμα καὶ οἱ ἡγεμονες τῇ γνώμῃI.AI 12.381,
οὐκ ἀρεσθεὶς τῷ δοθέντι πώματιPaus.2.13.8.
III c. inf. acordar, decidir
ταῦτα ἤρεσέ σφι ποιέεινles pareció bien hacer estas cosas e.d. acordaron hacer estas cosas Hdt.8.19,
ἀρέσκει ... εἶναι ...se decide que, FD 4.293.10 (II d.C.)
•opinar
ἀρέσκει περὶ τρίψεως παραγγέλλοντας δεῖν ἀεὶ συναρμόζειν ταῖς ποιότησι τὰς ποσότηταςGal.6.96
•
τὰ ἀρέσκονταlos dogmas de los filósofos, Plu.2.448a, 1006d.
• Etimología: Prob. de la raíz de ἀρετή c. el suf. -sk-. Dud. rel. c. ἀραρίσκω q.u.