ἀρχαιόπλουτος, -ον


que es rico desde antiguo op. ‘nuevo rico’, de pers. ἀρχαιοπλούτων δεσποτῶν πολλὴ χάρις A.A.1043, cf. Cratin.171.70, τῶν ἀρχαιοπλούτων ... καὶ τῶν νεωστὶ ἐν δόξῃ γεγενημένων Lys.19.49, μᾶλλον λυποῦσιν οἱ νεόπλουτοι ἄρχοντες διὰ τὸν πλοῦτον ἢ οἱ ἀ. Arist.Rh.1387a25, τοὺς ἀρχαιοπλούτους ... καὶ διαδόχους ἀρχαίας εὐδαιμονίας Lib.Decl.30.49
tb. de cosas ἑδώλια S.El.1393, ἱερόν Poll.1.23, πόλις Poll.9.18.