ἀρχαιόπλουτος, -ον
que es rico desde antiguo op. ‘nuevo rico’, de pers.
ἀρχαιοπλούτων δεσποτῶν πολλὴ χάριςA.A.1043, cf. Cratin.171.70,
τῶν ἀρχαιοπλούτων ... καὶ τῶν νεωστὶ ἐν δόξῃ γεγενημένωνLys.19.49,
μᾶλλον λυποῦσιν οἱ νεόπλουτοι ἄρχοντες διὰ τὸν πλοῦτον ἢ οἱ ἀ.Arist.Rh.1387a25,
τοὺς ἀρχαιοπλούτους ... καὶ διαδόχους ἀρχαίας εὐδαιμονίαςLib.Decl.30.49
•tb. de cosas
ἑδώλιαS.El.1393,
ἱερόνPoll.1.23,
πόλιςPoll.9.18.