ἀριστεῖον, -ου, τό
• Alolema(s): jón. -ήϊον Hdt.8.11.123; ἀρίστιον D.S.17.48
1 premio al valor
τὸ ἀ. λαμβάνεινHdt.8.11,
στέφανον ... ἀρίστιον ἈλεξάνδρῳD.S.l.c., tb. en plu.
ἀριστήϊα διδόναιHdt.8.123, 124,
τὰ ἀ. τῆς νίκης φέρεσθαιHp.Aër.23,
ἀπελαύνειν τῶν ἀριστείωνPlu.2.873a
•de donde gener. premio, recompensa
φιάλην ἀργυρᾶν ... ἀ. ἔδωκεPlu.2.198c,
ἔπεμψεν ... ἀ. πανοπλίαν ἙλληνικήνPolyaen.8.53.2,
ἀριστεῖα τούτουrecompensa por esto Philostr.VS 508.
2 ofrenda del que ha conseguido tal premio
τὰ ἀ. τῆς ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίηςHdt.8.122,
ἀριστεῖα τῆς θεIG 22.1388 A.30 (IV a.C.),
ἀ. τῷ θεῷIG 22.1635a.A.32 (IV a.C.),
ἀ. τῇ ἈθηναίᾳD.22.72,
τῷ ἈπόλλωνιD.59.97
•de donde trofeo
τἀριστεῖα τῆς ναυμαχίαςLys.2.43,
ἀ. ... τοῦ πρὸς τοὺς βαρβάρους πολέμουD.19.272,
τὰ κατὰ Περσῶν ἀριστεῖαPlu.2.220e.
3 plu. hechos gloriosos, gestas
περὶ τῶν ἀριστίων κρίσιν ποιησάμενοςD.S.17.65.