ἀρεστός, -ή, -όν


I 1grato, agradable de pers. c. dat. tb. de pers. ἣ δὲ ἄν τῷ βασιλέι ἀρεστή Hdt.4.168, Κύρῳ ... ἀ. ἀνήρ X.Cyr.2.3.7, ὅπως ... ἀ. ὦ αὐτῇ X.Smp.8.42, τὸν ἐπιστατήσοντα τῶν παίδων ἀρεστὸν τοῖς παιδονόμοις Milet 1(3).145.58 (III/II a.C.)
de abstr. c. dat. de pers. ἀρεστὸν εἶναι πᾶν τὸ ἂν βασιλεὺς ἔρδῃ le parecía bien todo lo que el rey hiciera Hdt.1.119, τοιαῦτα ... ἔμοιγε οὐκ ἀρεστά Hdt.2.64, ἐμοὶ τῶν σῶν λόγων ἀρεστὸν οὐδέν S.Ant.500, σοὶ δὲ ταῦτ' ἀρέστ' εἴη S.OT 1096, τοῦτ' ἀρεστόν ἐστί σοι Men.Epit.288, ὁ ... λόγος οὐκ ἀ. ἐμοί Plu.2.413e, ὁ νόμος ... πᾶσιν ... ἀ. ἐγένετο D.C.37.51.3, ἐὰν ᾖ αὐτῷ ἀρεστόν LXX Iu.8.17, ἐὰν ἀρεστὸν ὑμῖν ἐστιν PAnt.188.7 (VI d.C.)
subst. lo satisfactorio κἀπονήσατο ἀρεστά y ha hecho un trabajo satisfactorio Semon.8.46, τἀρεστὰ ὑμῖν αὐτοῖς αἱρεῖσθαι Lys.14.15, τὰ ἀρεστὰ αὐτῷ ποιῶ Eu.Io.8.29.

2 de cosas satisfactorio, grato τὰ ἀκροθίνια Hdt.8.122, λέξεις Phld.Po.C 12.3, τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν Chrysipp.Stoic.3.9, οἶνος IG 12(5).647.17, PLugd.Bat.17.4.9 (II a.C.), del trigo IG 5(1).1379.31 (Mesenia II/I a.C.), βάθρα PSI 171.17 (II a.C.), κενώματα PAmh.48.8 (II a.C.).

II adv. -ῶς de forma satisfactoria, satisfactoriamente c. dat. ἑωυτῷ μὲν ἀ. ὀρχέετο Hdt.6.129, ἀ. τοῖς ναοποιοῖς IG 7.3073.52 (Lebadea), ὄχλοις ἀ. λέγειν Plu.2.6b, ἐσθίειν ἀ. θεοῖς Arr.Epict.1.13.1.