ἀρδεύω
I tr.
1 regar terrenos, plantas y cultivos en gener.
Νεῖλος ἀρδεύει χθόναA.Pr.852, cf. Thphr.HP 7.5.2,
τάδε μῆλαNonn.D.16.326,
ἁλωήνNonn.Par.Eu.Io.4.38,
τὴν γῆνPRyl.653.27 (IV d.C.), cf. PIand.9.28 (II d.C.), en v. pas.
τὰ λάχανα ... ἀρδευόμεναArist.Pr.924b15,
τόπους τῶν μὴ ... ἀρδευομένωνPlb.10.28.3,
ἐλάαThphr.HP 4.2.9, cf. CP 2.6.1, 3.17.7.
2 fig. amamantar
μαστῷ τε ἀρδεύσειν χεῖλος ἑοῖο βρέφουςGVI 1606.4 (Demetríade III/II a.C.)
•de ahí inspirar
τὸν Δημοσθένην πολλάκις ἀρδεύσαςChor.Or.8.proem.2,
ἡμετέρης ῥόος αὐδῆς ἀρδεύωνNonn.Par.Eu.Io.15.7.
II intr. en v. med. beber, refrescarse
βόσκομαι καὶ ἀρδεύομαιM.Ant.5.4.