ἀργεννός, -ή, -όν
• Alolema(s): ἀργενός Eust.315.34; ἀργινός An.Ox.3.297
• Morfología: [dat. plu. fem. ἀργεννῇς Il.6.424, ἀργεννῇσι Il.3.141, IM 17.17, masc. ἀργεννοῖσιν Nonn.D.38.178]


1 blanco ὄϊες Il.3.198, 6.424, ὀθόναι Il.3.141, AP 5.260 (Paul.Sil.), Nonn.D.11.505, μόσχοι E.IA 574, κρίνη Chaerem.8, σέλας AP 9.46 (Antip.Thess.), γαῖα Opp.H.1.795, χιτών Nonn.D.20.14, ἄνθη Nonn.D.38.178, ἰκμάς Nonn.D.3.383, ἀ. ... στὶξ ταύρων una blanca fila de toros Nonn.D.15.211, οἰωνὸν πτερύγεσσι σὺν ἀργεννῇσιν ἰδόντες tras haber visto un pájaro con alas blancas, IM l.c., ἀ. ... χύσις Nonn.D.41.126, cf. Eust.l.c., Hsch.
• ἀργεννὰ τροχάσματα círculos plateados o halos que rodean la luna, Orác. en Porph.Phil.151.172
• ἀ. ... κλῆρος ZPE 7.1971.205.3 (Dídima)
• ἀ. βῆσσα valle calizo Nic.Th.67, cf. οὔρεος ἀργεννοῖο περὶ πτύχας ἐστρατόωντο Rhian.54.

2 subst. τὸ ἀργεννόν plata muy blanca Fest.14.
• Etimología: Forma eol. de *ἀργεσνός; cf. 1 ἀργός.