ἀραρότως
• Prosodia: [ᾰρᾱ-]
• Morfología: [compar. ἀραρώτερον Them.Or.22.270c]
adv. sobre part. perf. de ἀραρίσκω
I concr. fija, firmemente
μένεινA.Supp.945, Hero Aut.23.4,
εἶχεE.Med.1192,
πήξαντεςPlb.3.46.1,
ἵστησινD.S.3.35.
II fig.
1 firmemente, con seguridad del conocer
ἀ. γνωστόνGal.8.637, cf. Basil.M.31.1588B, Dion.Ar.DN M.3.916B,
εἰπεῖνCyr.Al.M.70.269C,
γενήσεταιEus.Is.46.10.
2 apropiadamente
ἐπιμέμφεταιDidym.M.39.661B.
3 complaciente, diligentemente
ἀ. ὑπηρετεῖνPl.Phdr.240d,
ἀραρώτερον ἐπὶ τῶν φίλων λέγεινThem.Or.22.270b,
τὸ προσταγὲν ἀ. ... συνετέλειLXX 3Ma.5.4,
τηρεῖD.Chr.3.79, cf. Iambl.Protr.12.