ἀπόκοπος, -ον
1 castrado siempre de pers. eunuco
οἱ δ' ἀπόκοποι ΓάλλοιStr.13.4.14, cf. Artem.2.69, Vett.Val.108.8, Heph.Astr.1.1.118, Zen.2.62
•subst. ἀπόκοποι castrados de los ateos, Ph.2.264.
2 abrupto, escarpado
ὄρηPeripl.M.Rubri 32.
οἱ δ' ἀπόκοποι ΓάλλοιStr.13.4.14, cf. Artem.2.69, Vett.Val.108.8, Heph.Astr.1.1.118, Zen.2.62
ὄρηPeripl.M.Rubri 32.