ἀπόερσε
• Morfología: [aor. ép., imperat. ἀπόερσον Nic.Th.110]
arrastrar, barrer
ἔνθα με κῦμ' ἀπόερσεIl.6.348,
ὃν ῥά τ' ἔναυλος ἀποέρσῃIl.21.283,
μή μιν ἀποέρσειε μέγας ποταμόςIl.21.329,
ἀπόερσον ἀκάνθαςNic.l.c.
• Etimología: Cf. ἀπηύρων.