ἀπάνουργος, -ον


1 carente de artificio de pers., Iren.Lugd.Haer.1.9.4, διδασκαλία Eus.DE 1.1, λόγοι Hom.Clem.M.2.68A
subst. τὸ ἀ. carencia de artificio Plu.2.966b.

2 adv. -ως sin artificio ἀ. ὑπέρ ἑαυτοῦ τοὺς λόγους ποιεῖσθαι S.E.M.2.77, cf. Hom.Clem.M.2.65A.