< ἁπαλίας
ἀπαλλᾰγή >
ἀπάλιον
,
-ου, τό
lechón
op. τέλεον
Sokolowski
2.22.8 (Epidauro IV a.C.), cf.
†ἀπάλιον· θῦμα, δελφάκιον
Hsch.