ἀπάγχω
1 estrangular, ahogar, ahorcar
νεβρόνOd.19.230,
γαλῆνAr.Pax 795,
σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰ τέκναPlb.16.34.9,
τὰ νήπια τῶν τέκνωνPlu.Mar.27,
ἑαυτόνLuc.Lex.11, en v. pas., Hp.Aph.2.43
•en v. med. ahorcarse
ἄξιον Ἐφεσίοις ... ἀπάγξασθαιHeraclit.B 121,
ἡ παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ ἄχεοςHdt.2.131,
ἐκ τῶν δένδρων τινὲς ἀπήγχοντοTh.3.81,
οὐκ ἀπάγξομαι τάχυ;¿no me colgaré enseguida? Men.Sam.91, cf. A.Supp.465, And.Myst.125, Philem.130, Arist.Pr.955a8, Phld.Mort.38.37, Plu.2.10c, Artem.2.50, Arr.Epict.2.20.31, LXX 2Re.17.23, To.3.10.
2 sofocar, irritar
ὃ μάλιστα μ' ἀπάγχειAr.V.686
•en v. med. angustiarse
ὥστε μ' ἀπάγχεσθαιAr.Nu.988
•fig. maltratar en v. pas.
σὺ γὰρ δὴ παρὰ φίλων ἀπάγχεαιArchil.211.8.
3 v. Ἀπαγχομένη y Ἀπαγχόμενος.