ἀπάγνυμαι
• Morfología: [part. perf. ἀπεαγός IG 22.1447.15 (IV a.C.)]


1 romperse λύριον IG l.c., (στέφανος) ID 385 a.23 (II a.C.), ἀπάγνυται· διόλου κατάγνυται Hsch.

2 romperse por una articulación Gal. en Orib.46.6.3.