ἀπρόσλογος, -ον
1 inoportuno, inconveniente
ὄνομαArtem.1.11,
ἀπρόσλογα γεγραφέναιOrigenes Cels.6.49,
ὕμνοςSch.Pi.N.3.114b,
ἡ εἰκασίαSch.Ar.Ec.126,
ταῦταSch.Ar.V.1311.
2 adv. -ως inoportunamente, inconvenientemente
ποιήσω γὰρ τοῦτο νῦν οὐκ ἀ.Plb.9.36.6,
ἀ. παίζειSch.Ar.V.1172.