ἀπρόσκρουστος, -ον
I
ἕλκη φυλάττομεν ἀπρόσκρουσταHierocl.p.25.
2 que no causa daño
πρὸς αὐτόνPlu.Fr.86
•fig. subst. τὸ ἀ. lo que no daña, lo inofensivo
τοῖς ἁμαρτάνουσινBasil.M.31.985A.
II adv. -ως de forma inofensiva
ἀ. εἰς ὑπόμνησιν ἄγειGr.Nyss.M.46.572A.