ἀποτυπόω
I tr. c. suj. de pers. gener. en v. act.
1 imprimir, estampar
σφραγῖδαLuc.Alex.21,
τὸ σταυροειδὲς γράμμαSocr.Sch.HE 5.17.5
•fig.
χαρακτῆρα τὸν βασιλικόνChrys.M.59.75
•en v. med. mismo sent.
αἱ βοῦς τὰ ἴχνηD.S.4.24,
εἰς κάλλος ἀποτυπούμενος τὰ γράμματαPorph.Plot.8.4.
2 figurar, reproducir
διεσπαρμένων καὶ οὐκ ἀποτυπούντων εἴδωλα(estrellas) dispersas que no forman figuras de constelaciones (dicho de la Vía Láctea), Phlp.in Mete.112.36
•esp. reproducir, representar plásticamente
ἀνθρωποειδεῖς μὲν ἀπετύπουν τοὺς θεούςPorph.Fig.2, cf. 8.10,
τὴν ἀσώματον θεόνLib.Eth.11.3, cf. Eus.VC 1.3 (p.8.25), Dion.Ar.CH M.3.208C
•
(δαίμονες) ἀποτυποῦντες ἑαυτοὺς εἰς σχήματα μοναχῶν(diablos) que adoptan la forma de monjes Ath.Al.M.26.881A
•esp. en v. med. reproducir, modelar, configurar según un modelo
πρὸς τὴν τοῦ παραδείγματος ἀποτυπούμενος φύσινPl.Ti.39e, cf. Epin.990e, Hierocl.in CA 23.1, Iambl.Myst.1.11, Dion.Ar.CH M.3.165B, DN M.3.868B, en gener., Adam.Dial.p.208.6.
3 en v. med. reproducir, copiar, imitar en el estilo
ἸσοκράτηνD.H.Din.8
•plásticamente
εἶδοςAristaenet.1.1.35
•expresar en palabras, Gel.Cyz.HE 3.19.10.
II intr. c. suj. no pers., en v. med. imprimirse, grabarse de imágenes sensibles, recuerdos, etc.,
εἰς τοῦτοPl.Tht.191d, cf. Lg.681b,
τὰ τῶν αἰσθήσεων κινήματα κατὰ τὴν διάνοιαν ἀποτυποῦνταιClem.Al.Strom.6.16.136,
τὰ ἀποτυπούμεναimpresiones, imágenes (ópticas), Thphr.Sens.50 (= Democr.A 135).