ἀποτυπόω


I tr. c. suj. de pers. gener. en v. act.

1 imprimir, estampar σφραγῖδα Luc.Alex.21, τὸ σταυροειδὲς γράμμα Socr.Sch.HE 5.17.5
fig. χαρακτῆρα τὸν βασιλικόν Chrys.M.59.75
en v. med. mismo sent. αἱ βοῦς τὰ ἴχνη D.S.4.24, εἰς κάλλος ἀποτυπούμενος τὰ γράμματα Porph.Plot.8.4.

2 figurar, reproducir διεσπαρμένων καὶ οὐκ ἀποτυπούντων εἴδωλα (estrellas) dispersas que no forman figuras de constelaciones (dicho de la Vía Láctea), Phlp.in Mete.112.36
esp. reproducir, representar plásticamente ἀνθρωποειδεῖς μὲν ἀπετύπουν τοὺς θεούς Porph.Fig.2, cf. 8.10, τὴν ἀσώματον θεόν Lib.Eth.11.3, cf. Eus.VC 1.3 (p.8.25), Dion.Ar.CH M.3.208C
(δαίμονες) ἀποτυποῦντες ἑαυτοὺς εἰς σχήματα μοναχῶν (diablos) que adoptan la forma de monjes Ath.Al.M.26.881A
esp. en v. med. reproducir, modelar, configurar según un modelo πρὸς τὴν τοῦ παραδείγματος ἀποτυπούμενος φύσιν Pl.Ti.39e, cf. Epin.990e, Hierocl.in CA 23.1, Iambl.Myst.1.11, Dion.Ar.CH M.3.165B, DN M.3.868B, en gener., Adam.Dial.p.208.6.

3 en v. med. reproducir, copiar, imitar en el estilo Ἰσοκράτην D.H.Din.8
plásticamente εἶδος Aristaenet.1.1.35
expresar en palabras, Gel.Cyz.HE 3.19.10.

II intr. c. suj. no pers., en v. med. imprimirse, grabarse de imágenes sensibles, recuerdos, etc., εἰς τοῦτο Pl.Tht.191d, cf. Lg.681b, τὰ τῶν αἰσθήσεων κινήματα κατὰ τὴν διάνοιαν ἀποτυποῦνται Clem.Al.Strom.6.16.136, τὰ ἀποτυπούμενα impresiones, imágenes (ópticas), Thphr.Sens.50 (= Democr.A 135).