ἀποσῡλάω


1 quitar, arrebatar c. ac. de cosa y gen. de pers. o cosa νιν (τιμάν) ... ἁμετέρων ἀποσυλᾶσαι ... τοκέων Pi.P.4.110, τὰς οὐσίας τῶν ζώντων D.C.47.16.1, de la circuncisión σάρκ' ἀποσυλῆσαι πόσθης Theodotus SHell.761, en v. pas. ποταμοῦ ἀποσυληθέντα καρκίνον cangrejo arrebatado del río Nic.Th.605, cf. Poll.1.236.

2 robar, privar de, despojar c. ac. de pers. o cosa y gen. de cosa ὅς μ' ... ἀπεσύλησεν πάτρας S.OC 1330, en v. pas. (ἱερὰ) ἀποσυληθέντα τῶν ἀναθημάτων Iul.Or.7.228b
c. doble ac. τοῖον ὅμηρον μ' ἀποσυλήσας E.Alc.870, χαλκοῦς καὶ ἄλλα ... ἡμᾶς UPZ 19.29 (II a.C.), en v. pas. σκῆπτρον τιμάς τ' ἀποσυλᾶται A.Pr.171
sólo c. ac. de cosa pillar, robar ἃ ἐδύνατο Is.5.30, χρήματα X.An.1.4.8, cf. POxy.1121.20 (III d.C.), τὴν Ἄρτεμιν Luc.Tox.2, en v. pas. τῶν πατρῴ<ω>ν μου ἀποσυληθέντων PCair.Isidor.63.10 (III d.C.)
sólo c. ac. de pers., mismo sent. ἀπεσύλησεν αὐτοὺς καὶ ἀνεχώρησεν POxy.3581.14 (IV/V d.C.).