ἀποσῡλάω
1 quitar, arrebatar c. ac. de cosa y gen. de pers. o cosa
νιν (τιμάν) ... ἁμετέρων ἀποσυλᾶσαι ... τοκέωνPi.P.4.110,
τὰς οὐσίας τῶν ζώντωνD.C.47.16.1, de la circuncisión
σάρκ' ἀποσυλῆσαι πόσθηςTheodotus SHell.761, en v. pas.
ποταμοῦ ἀποσυληθέντα καρκίνονcangrejo arrebatado del río Nic.Th.605, cf. Poll.1.236.
2 robar, privar de, despojar c. ac. de pers. o cosa y gen. de cosa
ὅς μ' ... ἀπεσύλησεν πάτραςS.OC 1330, en v. pas.
(ἱερὰ) ἀποσυληθέντα τῶν ἀναθημάτωνIul.Or.7.228b
•c. doble ac.
τοῖον ὅμηρον μ' ἀποσυλήσαςE.Alc.870,
χαλκοῦς καὶ ἄλλα ... ἡμᾶςUPZ 19.29 (II a.C.), en v. pas.
σκῆπτρον τιμάς τ' ἀποσυλᾶταιA.Pr.171
•sólo c. ac. de cosa pillar, robar
ἃ ἐδύνατοIs.5.30,
χρήματαX.An.1.4.8, cf. POxy.1121.20 (III d.C.),
τὴν ἌρτεμινLuc.Tox.2, en v. pas.
τῶν πατρῴ<ω>ν μου ἀποσυληθέντωνPCair.Isidor.63.10 (III d.C.)
•sólo c. ac. de pers., mismo sent.
ἀπεσύλησεν αὐτοὺς καὶ ἀνεχώρησενPOxy.3581.14 (IV/V d.C.).