I intr. en v. med.-pas.

1 salir corriendo, lanzarse τὸν ... ἀπεσσύμενον a él que se lanzaba, Il.4.521, cf. 15.572
•c. gen. o adv. de lugar ἀπέσσυτο δώματος Ἕκτωρ τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτις Il.6.390, ἀπεσσ[ύμ]εν[α]ι [Ἑ]λικ[ῶνος de las Musas, Epic.Alex.Adesp.SHell.938.5, ἔνθεν ἀπεσσύμεναι Προίτου ... φεῦγον ... θύγατρες B.11.82
•c. ac. de dir. salir corriendo, escapar ἡμεῖς δὲ δείσαντες ἀπεσσύμεθ' ἐς μυχὸν ἄντρου Od.9.236, 396
•euf. marcharse, morir Μίνδαρος ἀπέσσυα X.HG l.c.

2 de líquidos brotar, derramarse ῥαθάμιγγες ἀπέσσυθεν αἱματόεσσαι Hes.Th.183, ἀποσυθὲν αἷμα sangre que se derrama, hemorragia Hp.Acut.(Sp.) 29 (var.)
•fuego φλὸξ δὲ κεραυνωθέντος ἀπέσσυτο τοῖο ἄνακτος una llamarada brotó del dios fulminado Hes.Th.859.

II tr. en v. act. echar, expulsar θηρί' ἀποσσεύει Nic.Th.77, ἀποσσεύει δ' ἄρα γαστήρ, ὁππόσα ... δέξατο λαυκανίη AP 9.642 (Agath.), μιαιφόνα φάρμακα Marc.Sid.52
•en v. med. mismo sent. ἀπεσσεύοντο γυναῖκας A.R.1.805.