ἀπορραπίζω
1 rechazar vehementemente Mich.in EN 56.22,
τὴν τοῦ Φοίβου (ἐτυμολογίαν)Georgius grammaticus en Eust.561.41, en v. pas.
αἱ οἰκεῖαι κινήσεις ... ἀπορραπίζονταιArist.Diu.Som.464a26,
τὰ βάρη ... ἀπορραπίζεσθαιApollod.Poliorc.207.9, cf. AB 421.
2 hacer vibrar de la punta de la lengua
ἀ. τὸ πνεῦμαD.H.Comp.14.25.