ἀπορραπίζω


1 rechazar vehementemente Mich.in EN 56.22, τὴν τοῦ Φοίβου (ἐτυμολογίαν) Georgius grammaticus en Eust.561.41, en v. pas. αἱ οἰκεῖαι κινήσεις ... ἀπορραπίζονται Arist.Diu.Som.464a26, τὰ βάρη ... ἀπορραπίζεσθαι Apollod.Poliorc.207.9, cf. AB 421.

2 hacer vibrar de la punta de la lengua ἀ. τὸ πνεῦμα D.H.Comp.14.25.