ἀποπέρδω
• Morfología: [fut. -παρδήσομαι Ar.Ra.10; aor. ind. ἀπέπαρδον Ar.Pl.699, subj. ἀποπάρδω Ar.V.394]


peerse μέγα πάνυ ἀπέπαρδον Ar.Pl.699, παρὰ τὰς κάννας Ar.V.394, cf. Ra.l.c., ἐκ δεξιᾶς ἀπέπαρδε ... ἀνήρ en broma, como presagio favorable, Ar.Eq.639 (cód.)
c. ac., fig. para definir al centauro ἵππος ἐρεύγεται ἄνδρα, ἀνὴρ δ' ἀποπέρ δεται ἵππον AP 16.115 (¿Iul.?).