ἀποπέρδω
• Morfología: [fut. -παρδήσομαι Ar.Ra.10; aor. ind. ἀπέπαρδον Ar.Pl.699, subj. ἀποπάρδω Ar.V.394]
peerse
μέγα πάνυ ἀπέπαρδονAr.Pl.699,
παρὰ τὰς κάνναςAr.V.394, cf. Ra.l.c.,
ἐκ δεξιᾶς ἀπέπαρδε ... ἀνήρen broma, como presagio favorable, Ar.Eq.639 (cód.)
•c. ac., fig. para definir al centauro
ἵππος ἐρεύγεται ἄνδρα, ἀνὴρ δ' ἀποπέρ δεται ἵππονAP 16.115 (¿Iul.?).