1 intr. privarse, quedar inconsciente ὑπτία δὲ κλίνομαι δείσασα πρὸς δμωαῖσι καποπλήσσομαι S.Ant.1189.

2 tr. rechazar, hacer repercutir μᾶλλον ἀποπλήττεται τὸν προσπίπτοντα Arist.Pr.899^b24, en v. pas. τὸν ὑετὸν γίγνεσθαι ... ἀποπληττόμενον y que se produce la lluvia al ser golpeada (por el granizo), Epicur. en Gal.19.289.