ἀποξύω
• Prosodia: [-ῡ-]
• Morfología: [med. perf. ind. ἀπέξυσται Alciphr.2.38.3, part. ἀπεξυσμένος LXX Le.14.42]


1 arrancar rascando τὸν λιβανωτὸν ... ἀποξύειν σιδήροις Thphr.HP 9.4.4, τὸν καττίτερον IG 7.303.15 (Oropo III a.C.), ἀπόξυε ... τὸν ἰόν Dsc.5.79, cf. Theopomp.Hist.392, Plu.2.913e, κάρφος ἀποξύσας Nonn.D.37.66, en v. pas. τὸ ἀποξυόμενον ἔνθεμα Gp.10.75.10
limpiar rascando τὴν οἰκίαν ἔσωθεν LXX Le.14.41, en v. pas. λίθους ἀπεξυσμένους LXX Le.14.42
quitar, limpiar κόρυζαν Luc.Nau.45 (cód.)
fig. despojar de γῆρας Il.9.446, Nosti 7, c. ac. y gen. τὸ ἐρυθριᾶν ἀπόξυσον τοῦ προσώπου borra de tu rostro el pudor Luc.Vit.Auct.10, tb. en v. med. τὴν αἰδῶ τῶν προσώπων ἀπέξυσται Alciphr.l.c.

2 en v. med. arrancarse, quitarse ἀποξυσάμενοι τὸ φάρμακον D.Chr.32.44
abs. rascarse Plin.HN 34.62.

3 afilar, terminar en punta en v. pas. ἀπεξυσμένα τὰ ὦτα Gal.7.30.