ἀπολόγημα, -ματος, τό


1 defensa, justificación τοῦτο ... οὐδέν ἐστιν ἀ. Pl.Cra.436c, τὸ τῆς αἰτίας ἀ. Plu.2.635f, ἔνιοι ... πανουργίαν ἀβελτερίας ἀπολόγημα ποιοῦνται Plu.2.66c.

2 alegato ὑπὲρ τῆς πόλεως ἀ. πρὸς Ῥωμαίους Plu.Cim.1, cf. LXX Ie.20.12.