ἀποκάμνω


1 desalentarse, desanimarse abs. S.OC 1776, E.Ep.4.38, Pl.R.445b, Plu.2.47e, 1097a, X.Eph.3.9.2, Aristaenet.2.1.22, 2.16.12, Al.Ec.2.20, τῷ μήκει τοῦ χρόνου Iul.Or.3.91d
c. part. cansarse de ζητῶν Pl.Men.81d, βαδίζουσα Arist.Pr.932a35, μηχανώμενος X.Mem.2.6.35, λέγων POxy.120.2 (IV d.C.), cf. PSI 47.2 (VI d.C.)
c. inf. dejar de, renunciar a μοχθεῖν οὐκ ἀ. E.Io 135, μήτε ἀποκάμῃς σαυτὸν σῶσαι Pl.Cri.45b.

2 c. ac. echarse atrás ante πόνον X.HG 7.5.19, πρὸς τάς διαμαρτίας Plu.Arat.33.