ἀποκρύπτω
• Morfología: [impf. iter. ép. ἀποκρύπτασκε Hes.Th.157]
A tr.
I
ἀπέκρυψεν δέ μοι ἵππουςIl.11.718
•sólo c. ac.
ἔθηκε νύκτ' ἀποκρύψας φάος ἡλίουArchil.206.3, de los astros
ἄστερες μὲν ἀμφὶ ... σελάνναν ... ἀπυκρύπτοισι ... εἶδοςSapph.34, cf. Antipho Soph.B 27,
ἥλιον ὑπὸ του πλήθους τῶν ὀϊστῶν ἀποκρύπτουσιHdt.7.226,
νὺξ ἀποκρύψει φάοςA.Pr.24,
τὴν οὐσίαν ἐν ταῖς οἰκίαιςIsoc.1.42,
χιὼν ... ἀπέκρυψε ... τὰ ὅπλαX.An.4.4.11,
πηγήνPlu.2.703b,
τύμβῳ πάνταSB 8071.14 (III d.C.)
•en v. pas.
τὸν Ἑλλήσποντον ὑπὸ τῶν νεῶν ἀποκεκρυμμένονHdt.7.45
•en v. med.
ἀποκρυπτόμενος (τὸ κρέας) εἰς τῶ κοχώναAr.Eq.424, cf. 483
•c. ac. de pers.
μιν θανάτοιο ... ἀποκρύψαιocultarlo, alejarlo de la muerte, Il.18.465,
εἰς τὸ ἄδηλον ἀποκρύπτων ... τοὺς ἱππέαςX.Eq.Mag.5.7, de soldados
πέριξ ... αἰγιαλούςPlu.Them.12,
ὄμνυμι ... [μηδένα ἀπο]κεκρυφέναιPCair.Isidor.8.12 (IV d.C.)
•tb. en v. med.
ἐν σκότῳ ὑμᾶς οἱ θεοὶ ἀποκρύπτονταιX.Cyr.8.7.23.
2 ocultar al sent. del oído, al conocimiento callar, no decir, encubrir c. ac. y dat.
οὐκ ἀποκρύψω ὑμῖν μυστήριαLXX Sap.6.22
•c. dos ac.
οὔτε σε ἀποκρύψω ... τὸ μὴ εἰδέναι τὴν ἐμὴν οὐσίανHdt.7.28
•en v. med.
σφω τὸ νῦν ἐμοὶ συμβαῖνονPl.Lg.702c,
ἐπιβολὴν ... πάντας ἀπεκρύψατοPlb.10.9.1
•c. ac. de abstr. y ἀπό más gen. de pers.
μὴ ἀποκρύψῃς ἀπ' ἐμοῦ τὰς ἐντολάςLXX Ps.118.19, cf. 4Re.4.27
•c. ac. solamente
οὐδέν, ... ἀποκρύψας ἐρῶE.Ph.503,
τὴν τέχνηνPl.Prt.348e, Ael.Ep.19,
μηδὲν ... τῶν ὄντωνIs.7.40,
ταῦτα πάνταIs.8.20,
ὃ μὲν ὄλβιος ἦν, τὸ δ' ἀπέκρυψεν θεόςE.Pr.153,
ἀποκρύπτει ... ἡ λίαν λαμπρὰ λέξις τὰ ... ἤθηArist.Po.1460b4,
τοὺς λόγουςAlcid.1.30,
ταῦταTeles 1 p.4.18,
τὰ γονέωνLib.Or.63.26
•en v. med.
τὴν οὐσίανD.28.3,
τὰ φαῦλα τῆς ψυχῆςPlu.2.645c,
τὰς παρὰ τῶν δήμων χάριτας ἀποκρυπτόμενοςIul.Or.1.44c, cf. LXX Sap.7.13, en v. pas.
(Θεοῦ) σοφίαν ἐν μυστηρίῳ τὴν ἀποκεκρυμμένην1Ep.Cor.2.7
•c. ac. de pers., en v. med.
εἰ ... ἑαυτὸν ἀποκρύπτοιτο ὁ ποιητήςPl.R.393c,
ἐμέ γ' οὐκ ἂν ἀπεκρύψατοno me habría ocultado sus intenciones Plu.2.755d
•c. ac. e interr. indir.
μὴ οὖν ἀποκρύπτου με οἶς ἂν βούλῃ φίλος γενέσθαιX.Mem.2.6.29
•c. constr. pred.
ἀπεκρυπτόμην ὑμᾶς ἔχων πολλὰ καὶ σοφὰ λέγεινyo os ocultaba que tenía muchas cosas sabias que decir X.Smp.1.6
•c. inf. disimular
ῥᾶον γὰρ ἐτόλμα τις ἃ πρότερον ἀπεκρύπτετο μὴ καθ' ἡδονὴν ποιεῖνcualquiera se atrevía más fácilmente a lo que antes disimulaba que lo hacía por placer Th.2.53, cf. Lys.7.18.
II perder de vista esp. la tierra, de los barcos que se adentran en alta mar, fig.
φεύγειν εἰς τὸ πέλαγος τῶν λόγων ἀποκρύψαντα γῆνPl.Prt.338a,
ὁ δὲ γῆν ἀποκρύψαςLib.Or.59.147
•en v. pas.
αἱ (νῆες) ἀπεκρύπτοντοHero Aut.22.5
•tb.
τὴν θάλαττανal adentrarse en tierra, Aristid.Or.15.32
•c. ac. de pers.
ἐπεὶ δὲ ἀπεκρύψαμεν αὐτούςuna vez que desaparecimos de su vista Luc.VH 2.38.
B intr. ponerse de los astros
ἀποκρύπτουσι ΠελειάδεςHes.Fr.290
•desaparecer
ἐπειδὴ ἀναχωροῦντες ἐκεῖνοί τε ἀπέκρυψανTh.5.65, de las aves en vuelo, en auspicios IEphesos 1678A.1, 4, 7
•en v. med. ocultarse
οἱ ἀποκρυπτόμενοιlos que se ocultan, los que no se dejan ver en público Alex.265.5.