ἀποκλείω
• Alolema(s): jón. -ηίω Hdt.5.104; cf. ἀποκλῄζω
• Morfología: [fut. -κλείσω Ar.V.775, X.An.4.3.20; perf. inf. -κεκλείκειν FD 1.358.6 (IV a.C.), plusperf. 3.a plu. ἀπεκεκληίατο Hdt.9.50]


A tr.

I 1c. ac. gener. de pers. y gen. de lugar o paso cerrar el paso a, bloquear τοῦ ἔξω αὐτοὺς ἔκπλου Th.8.104, αὐτοὺς ... τῆς διαβάσεως Th.6.101, τοὺς πολεμίους ... τῆς θαλάττης Plb.Fr.154, (τὸν Γόργον) τῶν πυλέων Hdt.5.104, en v. pas. τῆς θύρας ἀπεκλειόμην Timocl.23, ἀποκεκληιμένου δὲ τοῦ ὕδατος τῆς διεξόδου Hdt.3.117, ἀποκληισθέντες τῆς ὀπίσω ὁδοῦ Hdt.3.55, cf. Ar.Lys.423, πνεῦμα ... ἀποκλεισθὲν ἐξόδου Arist.Mu.395b34.

2 c. ac. de pers. y gen. de abstr. excluir, privar a alguien de algo ἐξήλασέν με κἀπέκλῃσε δωμάτων A.Pr.670
privar με τούτων Hdt.1.37, c. solo gen. εἰσαγωγῆς D.44.59, abs. D.28.17, en v. pas. τῆς τροφῆς Hp.Off.24, ἐλπίδος Plb.8.34.5, οὐκ ἀποκλείεται ... ἡ λογικὴ ψυχὴ τῆς θεραπείας Origenes Princ.3.1.13, c. solo ac. οὔτε ἀποκεκλείκειν οὐδένα τῶν παργινομένων FD 1.358.6 (III a.C.)
c. prep. excluir, rehusar ἀγαθῶν ... <μ'> ἀ. Ar.V.601, πρὸς τὰς ὁτουδήποτε ἀποκλείονται μεταδόσεις Phld.Herc.1251.17.11.

3 c. ac. de pers. e inf. impedir θεοὺς μηκέτι ... διαπερᾶν πόλιν Ar.Au.1263, en v. pas. τούτῳ τῷ λογισμῷ ... ἀποχλῃομένους αὐτοὺς οὐδ' ἂν ἀπᾶραι ἀπὸ Κερκύρας Th.6.34, ἀπεκληίσθην τοῦ λόγου τυχεῖν D.45.19, cf. ἐὰν ... αἱ πολλαὶ φύσεις ἐξ ἀνάγκης ἀποκλεισθῶσιν Pl.R.473d
c. dat. ταύτῃ ἀποκλῃόμενοι atajados gracias a este procedimiento Th.2.76, νόμῳ Is.11.17.

II 1interceptar, impedir c. ac. de abstr. τὴν ὄψιν Hdt.4.7, τὸ φῶς Arist.Pr.904b18, τὴν βλάστην τοῦ πτεροῦ Pl.Phdr.251d, τὴν ἐξαγωγὴν τοῦ σίτου Arist.Oec.1352a18, δίοδον τοῦ ... ψυχικοῦ πνεύματος Praxag.Cous 70, en v. pas. ὄξους ἀποκλεισθ[έντος] ἐκ τῆς ὑποδοχ[ῆς vinagre no admitido (sc. en almacén), POxy.2044.1 (VI d.C.).

2 c. ac. de concr. cerrar τὰς πύλας Hdt.1.150, Th.5.80, τὴν θύραν Eu.Luc.13.25, τὰς θύρας Plu.2.754f, τὴν αὔλειον Plu.2.140d, τὰ ἱρά Hdt.2.133, τὴν πόλιν Ar.Lys.487, τὰ ὦτα Plu.2.143f, la despensa, Numen.26.11, τὰ ... πρὸς τὴν ἠῶ ἔχοντα τό τε Πήλιον ὄρος καὶ ἡ Ὄσσα ἀποκληίει de Tesalia, Hdt.7.129, τὰς ἐφόδους τῶν ἐπιτηδείων X.HG 2.4.3, en v. pas. αἱ πύλαι Hdt.3.117, ἡ ... ὀρθὴ τῶν ὁδῶν Babr.8.4, ἀποκλειομένων τῶν πνευματικῶν πόρων Aristid.Quint.76.3.

3 de miembros separar (αἱ καύσεις) τῆς ἄνω εὐρυχωρίης τὴν κεφαλὴν τοῦ βραχίονος Hp.Art.11, ὅπερ ἀποκλείει τὰς κεφαλὰς τῆς κάτω γνάθου Hp.Art.30
de lugares, en v. pas. limitar con ἀποκληίεται ἡ Σκυθικὴ ὑπὸ ... Ἀγαθύρσων Hdt.4.100.

4 c. ac. de pers., etc., a veces c. instrum. o loc. encerrar, cercar σέ Ar.V.719, μοιχὸν ... ἔνδον D.59.41, φλέγμα Hp.Aph.7.54, αὐτοὶ ... ἀποκλῄσειν τοὺς παρὰ σφίσι ellos retendrían (sc. en la ciudad) a los que allí se encontrasen Th.6.64, σὲ ... τῇ κιγκλίδι Ar.V.775, ἢν δ' ἀποκληίῃ τῇ θύρᾳ Ar.Ec.420, ἑτέραις ἀποκλείων θύραις τοὺς πονηρούς Plu.2.413e, de un monje ἐν ἀνώγεῳ δὲ ἀποκεκλεισμένος Pall.H.Laus.30, fig. δέμας ref. a la ceguera y sordera, S.OT 1388
cercar, rodear προσποιούμενος ... ἀποκλείσειν ... τοὺς ... ἱππέας X.An.4.3.20, en v. pas. ὡς ἀπεκλῄσθην ἐν τῷ δωματίῳ Lys.1.17, ἀπεκεκληίατο ὑπὸ τῆς ἵππου Hdt.9.50, πανταχόθεν αὐτῶν ἀποκεκλῃμένων καὶ ὑπὸ ἱππέων καὶ πεζῶν Th.5.60, ταῖς Ἀττικαῖς ναυσὶν ἀποκεκλῃμένος Th.3.109, ἀποκλειόμενος ὑπὸ τῶν πρὸς χάριν ἐξομιλούντων Plu.Alc.4.

B intr.

1 medic. perder el apetito c. gen. de cosa τῶν σιτίων Hp.Vict.3.81, D.54.11, τῶν προσηκόντων Hp.Vict.3.81.

2 en v. med., c. gen. de pers. distanciarse, cerrarse el acceso a τοῦ πενθοῦντος Plu.2.168c.