ἀποκλείω
• Alolema(s): jón. -ηίω Hdt.5.104; cf. ἀποκλῄζω
• Morfología: [fut. -κλείσω Ar.V.775, X.An.4.3.20; perf. inf. -κεκλείκειν FD 1.358.6 (IV a.C.), plusperf. 3.a plu. ἀπεκεκληίατο Hdt.9.50]
A tr.
I
τοῦ ἔξω αὐτοὺς ἔκπλουTh.8.104,
αὐτοὺς ... τῆς διαβάσεωςTh.6.101,
τοὺς πολεμίους ... τῆς θαλάττηςPlb.Fr.154,
(τὸν Γόργον) τῶν πυλέωνHdt.5.104, en v. pas.
τῆς θύρας ἀπεκλειόμηνTimocl.23,
ἀποκεκληιμένου δὲ τοῦ ὕδατος τῆς διεξόδουHdt.3.117,
ἀποκληισθέντες τῆς ὀπίσω ὁδοῦHdt.3.55, cf. Ar.Lys.423,
πνεῦμα ... ἀποκλεισθὲν ἐξόδουArist.Mu.395b34.
2 c. ac. de pers. y gen. de abstr. excluir, privar a alguien de algo
ἐξήλασέν με κἀπέκλῃσε δωμάτωνA.Pr.670
•privar
με τούτωνHdt.1.37, c. solo gen.
εἰσαγωγῆςD.44.59, abs. D.28.17, en v. pas.
τῆς τροφῆςHp.Off.24,
ἐλπίδοςPlb.8.34.5,
οὐκ ἀποκλείεται ... ἡ λογικὴ ψυχὴ τῆς θεραπείαςOrigenes Princ.3.1.13, c. solo ac.
οὔτε ἀποκεκλείκειν οὐδένα τῶν παργινομένωνFD 1.358.6 (III a.C.)
•c. prep. excluir, rehusar
ἀγαθῶν ... <μ'> ἀ.Ar.V.601,
πρὸς τὰς ὁτουδήποτε ἀποκλείονται μεταδόσειςPhld.Herc.1251.17.11.
3 c. ac. de pers. e inf. impedir
θεοὺς μηκέτι ... διαπερᾶν πόλινAr.Au.1263, en v. pas.
τούτῳ τῷ λογισμῷ ... ἀποχλῃομένους αὐτοὺς οὐδ' ἂν ἀπᾶραι ἀπὸ ΚερκύραςTh.6.34,
ἀπεκληίσθην τοῦ λόγου τυχεῖνD.45.19, cf.
ἐὰν ... αἱ πολλαὶ φύσεις ἐξ ἀνάγκης ἀποκλεισθῶσινPl.R.473d
•c. dat.
ταύτῃ ἀποκλῃόμενοιatajados gracias a este procedimiento Th.2.76,
νόμῳIs.11.17.
II
τὴν ὄψινHdt.4.7,
τὸ φῶςArist.Pr.904b18,
τὴν βλάστην τοῦ πτεροῦPl.Phdr.251d,
τὴν ἐξαγωγὴν τοῦ σίτουArist.Oec.1352a18,
δίοδον τοῦ ... ψυχικοῦ πνεύματοςPraxag.Cous 70, en v. pas.
ὄξους ἀποκλεισθ[έντος] ἐκ τῆς ὑποδοχ[ῆςvinagre no admitido (sc. en almacén), POxy.2044.1 (VI d.C.).
2 c. ac. de concr. cerrar
τὰς πύλαςHdt.1.150, Th.5.80,
τὴν θύρανEu.Luc.13.25,
τὰς θύραςPlu.2.754f,
τὴν αὔλειονPlu.2.140d,
τὰ ἱράHdt.2.133,
τὴν πόλινAr.Lys.487,
τὰ ὦταPlu.2.143f, la despensa, Numen.26.11,
τὰ ... πρὸς τὴν ἠῶ ἔχοντα τό τε Πήλιον ὄρος καὶ ἡ Ὄσσα ἀποκληίειde Tesalia, Hdt.7.129,
τὰς ἐφόδους τῶν ἐπιτηδείωνX.HG 2.4.3, en v. pas.
αἱ πύλαιHdt.3.117,
ἡ ... ὀρθὴ τῶν ὁδῶνBabr.8.4,
ἀποκλειομένων τῶν πνευματικῶν πόρωνAristid.Quint.76.3.
3 de miembros separar
(αἱ καύσεις) τῆς ἄνω εὐρυχωρίης τὴν κεφαλὴν τοῦ βραχίονοςHp.Art.11,
ὅπερ ἀποκλείει τὰς κεφαλὰς τῆς κάτω γνάθουHp.Art.30
•de lugares, en v. pas. limitar con
ἀποκληίεται ἡ Σκυθικὴ ὑπὸ ... ἈγαθύρσωνHdt.4.100.
4 c. ac. de pers., etc., a veces c. instrum. o loc. encerrar, cercar
σέAr.V.719,
μοιχὸν ... ἔνδονD.59.41,
φλέγμαHp.Aph.7.54,
αὐτοὶ ... ἀποκλῄσειν τοὺς παρὰ σφίσιellos retendrían (sc. en la ciudad) a los que allí se encontrasen Th.6.64,
σὲ ... τῇ κιγκλίδιAr.V.775,
ἢν δ' ἀποκληίῃ τῇ θύρᾳAr.Ec.420,
ἑτέραις ἀποκλείων θύραις τοὺς πονηρούςPlu.2.413e, de un monje
ἐν ἀνώγεῳ δὲ ἀποκεκλεισμένοςPall.H.Laus.30, fig.
δέμαςref. a la ceguera y sordera, S.OT 1388
•cercar, rodear
προσποιούμενος ... ἀποκλείσειν ... τοὺς ... ἱππέαςX.An.4.3.20, en v. pas.
ὡς ἀπεκλῄσθην ἐν τῷ δωματίῳLys.1.17,
ἀπεκεκληίατο ὑπὸ τῆς ἵππουHdt.9.50,
πανταχόθεν αὐτῶν ἀποκεκλῃμένων καὶ ὑπὸ ἱππέων καὶ πεζῶνTh.5.60,
ταῖς Ἀττικαῖς ναυσὶν ἀποκεκλῃμένοςTh.3.109,
ἀποκλειόμενος ὑπὸ τῶν πρὸς χάριν ἐξομιλούντωνPlu.Alc.4.
B intr.
1 medic. perder el apetito c. gen. de cosa
τῶν σιτίωνHp.Vict.3.81, D.54.11,
τῶν προσηκόντωνHp.Vict.3.81.
2 en v. med., c. gen. de pers. distanciarse, cerrarse el acceso a
τοῦ πενθοῦντοςPlu.2.168c.