1 llorar amargamente por alguien c. ac. de pers. σε θανόντα Thgn.931, Σμέρδιν Hdt.3.64, ἐμαυτόν Pl.Phd.117c
•c. ac. de abstr. deplorar con amargura τἀποκλαῦσαι κἀποδύρασθαι τύχας A.l.c., en v. med. κακά S.OT 1467, πενίαν Ar.l.c., abs. en v. med. τερπνὸν τὸ λέξαι κἀποκλαύσασθαι πάλιν E.Fr.563
•abs. act. llorar a lágrima viva Hdt.2.121γ
•c. ac. int. στόνον S.Ph.695, id. más dat. de pers. κλαυθμὸν ... ἀποκλαύσομαί σοι LXX l.c.
•abs. en v. med. anegarse en llanto, desconsolarse Ραχηλ ἀποκλαιομένη LXX Ie.38.15, ἀποκλαιόμενος ἐχθρός LXX Pr.26.24.

2 tb. en v. med. dejar de llorar ἀποτύψωνταί τε καὶ ἀποκλαύσωνται Luc.Syr.D.6.