I en v. act.

1 c. ac. de pers. enviar lejos de la patria o la casa τὰς (νύμφας) ... Θρινακίην ἐς νῆσον ἀπῴκισε τηλόθι ναίειν Od.12.135, (αὔρα) ἥτις μ' ἀποικίσειεν ἐκ τόπων S.Tr.955, οὓς Κυρην[α]ῖοι ἀπῴκισαν SB 10075.4 (IV a.C.), προσθεὶς ... ὁ ... πατὴρ φερνὰς ἀπῴκισ' aportando el padre una dote (la) envía lejos de la casa E.Hipp.629, ἀποικίσαι τινάς Isoc.4.36, de las abejas ἐπειδὰν ... ἀξιοεργοὶ οἱ νεοττοὶ γένωνται, ἀποικίζει αὐτούς (la reina) X.Oec.7.34
•desterrar ὥς σ' ἀποικίσῃ (ὁ Τάρταρος) S.OC 1390, τὸν λαὸν ... εἰς Βαβυλῶνα LXX 2Es.5.12, cf. 2Pa.36.20, en v. pas. οἱ ἀποικισθέντες εἰς Βαβυλῶνα los desterrados a Babilonia LXX 1Pa.9.1, cf. Ie.50.3
•hacer emigrar c. ac. de pers. τὰ ἔθνη, ἃ ἀπῴκισεν κύριος LXX 4Re.17.11
•enviar lejos de c. gen. μ' ἀπῴκισας δόμων E.El.1008, τοῦ κόσμου ἑαυτὸν ἀ. Gr.Nyss.M.44.1192C, en v. med.-pas. estar situado lejos de c. gen. πάνθ' ὁπόσα εἰς τὸ μέσον ἀπῳκίσθη τῶν ἐσχάτων Pl.Plt.284e, c. ἀπό y gen. ἀποικισθὲν τέκνον ἀπὸ πατρός Arist.GA 740^a7.

2 fig. desterrar c. abstr. τὰς ψευδεῖς δόξας Ph.2.221, πόρρω τὸ ἐπιθυμητικόν (ἡ φύσις) Plu.2.1008a, ἀ. ... πρὸς τὸ ο[ἰ]κεῖο[ν δόγμα ... τινὸς τὰ] τυχόντ' ἀ[να]μά[ρτητα desterrar en la propia doctrina (e.d. apropiarse de) las opiniones de uno que resultan sin error Epicur.Fr.[29] 30.14.

3 colonizar c. ac. de lugar Τυρσηνίην Hdt.1.94, ταύτην (Ἐπιδάμνον) ἀπῴκισαν ... Κερκυραῖοι Th.1.24, cf. Plb.9.28.2, Philostr.Im.2.8.6, δρυμοὺς ἐρήμους καὶ πάγους A.Fr.609.10 (= S.Fr.581.10), en v. pas. mismo sent., Plb.9.27.8
•c. ac. de pers. Λακεδαιμόνιοι Κυρηναίους ἀπῴκισαν los lacedemonios fundaron Cirene Isoc.5.5.

II en v. med. emigrar, establecerse lejos c. compl. de lugar ὅσοι ἐκ τῆσδε πόλεως ἀπῳκισμένοι εἰσίν Pl.Euthd.302c, οἱ Γορτυνίοι οἱ ἀπ]οικιζομένοι εἰς Μίλητον IM 65b.24, τῶν ἄλλων τῶν ἰς τὴν Ἀντινόου (sc. πόλιν) ἀπ[ῳ]κισ[μέ]νων de los demás establecidos en Antinoópolis, PWürzb.9.57 (II d.C.), ἐν μακάρων νήσοις ... ἀπῳκίσθαι Pl.R.519c
•frec. c. abstr. estar lejos, distar c. gen. τὴν Δίκην ... ἀπῳκίσθαι βροτῶν E.Fr.255, χρεία δ' ἀνάγκης οὐκ ἀπῴκισται πολύ Chaerem.18, ὁ ... τῶν ἐνάλων βίος ... τῆς πρὸς ἀνθρώπους ἀπῳκισμένος ὁμιλίας Plu.2.975f, οὕτως ἀπῴκισται (ἡ σελήνη) τοῦ ἡλίου Plu.2.925d, πόρρω ... τῶν ἄλλων αἰσθήσεων ἀπῴκισται (ἡ ἀκοή) Aristid.Quint.113.30, τὰ ἀλόγιστα πάθη μακρὰν ἀπῴκισται τοῦ ἡμεδαποῦ χοροῦ Clem.Al.Paed.2.4.40.