ἀποθύμιος, -ον
• Prosodia: [-ῡ-]
• Morfología: [jón. fem. -ίη Semon.8.35]


odioso, desagradable c. dat. Νυκτὶ θοῇ ἀποθύμια Il.14.261, πᾶσι ... ἀποθυμίη Semon.8.35, μή μοί τι τέκνοις ἀποθύμιον ἕρπῃ Mosch.4.93, ἔπος Hes.Op.710, οὐδέ τι ἀποθύμιον ποιῆσαι Hdt.7.168, οὐδ' ἔστιν ὅπως ἀποθύμια ῥέξω Call.Del.245, οὐ γὰρ ἀποθύμιον ἔχω τὸν πόθον Aristaenet.2.21.28.